Voyou is een zeer gevaarlijk woord !
Aan de dames van WD Breduinia zou ik willen aanraden om hun geliefkoosde niet voyou te noemen. Kan tot echtscheidingen leiden. In snelprocedure dan nog. Ook in De Zeemeeuw niet zo snel het woord voyou gebruiken. Als het lieve woordje niet met de juiste intonatie wordt uitgesproken, kan het leiden tot ongemeen veel vuistgerommel. Voorzichtig dus !
Maar een hond die Voyou noemt is iets anders.
Ik leer Voyou kennen in Malaucène. Het hondje heeft iets, of beter het hondje heeft iets niét : levensvreugde. Als we ’s avonds laat terugkomen staat hij ons wel op te wachten maar het kwispelen gaat niet van harte. De staart wil wel maar het lukt maar half. Als hij door het huis strompelt is het met afhangende schoudertjes. Uiteraard legt hij zich gewillig op zijn rug opdat je zijn buik zou aaien maar zijn blik daarbij, daar word je als aaier van dienst ook niet vrolijk van.
Voyou is grootgebracht in België bij een iets oudere dame die thans jammer genoeg in een tehuis is opgenomen waar geen honden toegelaten zijn. Voyou is willens nillens naar Frankrijk verkast waar hij weliswaar met veel liefde wordt omringd maar waar het hem duidelijk aan iets ontbreekt.
Bizar hoe zo’n beestje dat weet uit te stralen. Hoe je de tristesse in dat schobbejakje kunt zien en voelen.
Zijn dieren dan toch als mensen ? Of omgekeerd ?
Tot horens
Serge
