Dag Luc,
Hoe gaat het nog met
je? En in Afrika ? Vlot dat daar een beetje ? Zo te lezen wel. Dixcove, Ezile
Bay, Takoradi, Busua baai, Butre … meer moet dat precies niet zijn. De foto’s
zijn in elk geval impressionant. We vroegen ons ook af of je nu al een beetje
Afrikaan bent, zo ene met héél veel tijd die zich nergens druk om maakt. ’t Zou
wel eens kunnen dat er binnenkort een andere en herboren Luc arriveert in
Bredene. We zijn benieuwd.
Met ons gaat het
ondertussen ook goed. De mountainbikers zijn tot vorige week hun ding blijven
doen en hebben in schoonheid afgesloten. We hebben er in jouw plaats zo nu en
dan nog eens een snoksje aan gegeven maar voor de rest zijn we braaf gebleven.
De rest heeft zich
tot dusver gedeisd gehouden maar we weten uit goede bron dat er al veel op de
baan aan het trainen zijn. Dankzij Facebook, Strava en Garmin Connect is het
niet meer mogelijk om onder de radar te blijven. “The men in black”, dat was
ten tijde van onze illustere vriend Rasmussen. Vandaag is er geen ontsnappen
meer aan. We weten alles.
Ondertussen durven
we te speculeren dat je daar in Ghana al een paar nieuwe leden gemaakt hebt. Als
Anthony Vanden Borre in Congo gaat voetballen - bij TP Mazembe godbetert - moet het mogelijk
zijn voor WD Breduinia om in Ghana een klein filiaaltje op te richten. En een goede mecanicien hebben ze overal van doen. Ik zou je discipelen toch willen waarschuwen, dat
ze niet veel tijd meer hebben om zich klaar te stomen. Want morgen is ‘t weer
zover. De voorspellingen zijn evenwel niet best. ’t Zal voor Flandriens zijn
vrees ik.
Als we het goed
begrepen hebben moet je nu nog zo’n 10.000 km terugkeren ook. Dat is jammer.
Want dat betekent dat we je niet eerstdaags moeten verwachten. En zoals gezegd,
morgen beginnen we eraan. ’t Zal zonder Luc zijn deze keer.
In elk geval, geniet
er nog van, groeten aan Maria en je andere medeavonturiers en voorzichtig terug naar huis.
Tot binnenkort
WD Breduinia
