Walter
Grootaers was verliefd op Chris Lomme. Hij was toen een man van zeven jaar.
Ik was
verliefd op Lobke Droeviger. Lobke werd uit de kolkende zee gered door Sil de Strandjutter, gespeeld door Jan
Decleir. Jan was toen nog rank en slank. Jammer dat Jan als Vlaming is geboren of
hij zou niet misstaan tussen De Niro en Hopkins.
Sil zag
de moeder van Lobke tijdens de reddingsactie voor zijn ogen sterven en besloot het
meisje dan maar te adopteren. Dat had nogal wat voeten in de aarde. Temeer
omdat Sil en zijn vrouw Jaakje al een dochtertje overleden hadden én omdat de
Kerk ook niet echt wou meehelpen. Enfin, Lobke werd een pracht van een meid met
alle gevolgen van dien.
Sil de
Strandjutter was een schitterende serie. Het verhaal speelde zich af op
Terschelling. Dat was toen nieuw voor ons en sprak erg tot de verbeelding.
Misschien net daarom dat ik zo graag in Friesland ga fietsen. Misschien zit er
meer onder onze huid dan we denken. Een Lobke bijvoorbeeld.
Nu ik
eraan denk, zo’n “muze” voor WD Breduinia zou eigenlijk wel van pas komen.
Beter nog, elke groep zou zijn eigen muze moeten hebben aangepast aan stijl,
leeftijd, snelheid…
Bij deze
een paar voorstellen :
A groep : Femke Herygers
B groep : Pauline Ferrand-Prévot
C groep :
Vicky Leandros voor de heren en Bryan Adams voor de dames
C+ groep
: Lobke Droeviger voor de heren en Louis Talpe voor de dames
D groep :
Wendy Van Wanten voor de heren en Herbert Flack voor de dames
Alternatieve voorstellen zijn altijd welkom. Dan houden we een democratische verkiezing en hangen we
later een paar posters op in De Duinenpolder.
Tot
horens,
Serge
